Karakter

 

Geweldige honden, Wetters, en totaal anders dan een Stabij.

En: geweldige honden, Stabijs, en totaal anders dan Wetters.
Wat is nou het verschil in karakter tussen Wetters en Stabijs?


Het uiterlijke verschil is overduidelijk.

Een Stabij heeft sluik haar, is meer gestroomlijnd en heeft een schofthoogte van een centimeter of 50.

Een Wetterhoun is massief gebouwd (maar verbluffend lenig), heeft een krulharige vacht en is gemiddeld 55 centimeter hoog.
De een vindt een Stabij mooi, de ander vindt een Wetter prachtig.

Maar schoonheid is subjectief, en bovendien: hoe belangrijk is uiterlijk nou helemaal? Je wilt toch een hond die bij je past?


Het gaat dus om de karakterverschillen tussen beide rassen.

Maar wat zijn die verschillen dan eigenlijk?

Nou, let op:
 

 

Als je boos bent op een Wetter is hij gekwetst. Het zijn enorm gevoelige honden die vreselijk graag willen dat jij blij met ze bent en daar alles voor doen. Pak je ze te hard aan - en dan bedoelen we met de stem, niet met een eind hout -  dan zijn ze zomaar een halfuur van slag. Langer, als je hond erg aan je gehecht is. En dat is niet gespeeld, maar helemaal echt!
 

Als je boos bent op een Stabij is ie enorm onder de indruk!!!
Maar als je je omdraait steken de meeste hun middelvinger op en doen ze het lekker nog een keer.

Als ze konden lachten ze je uit: gefopt!

Geduld is een schone zaak dus.

Als je een goede band opbouwt met je Wetter heb je een hond die door dik en dun gaat voor je, een hond die dwars voor je gaat staan als er gevaar is, een hond die zichzelf in mootjes laat hakken om jou te beschermen.

Want jij bent de baas en een Wetter past op zijn baas.

 

Als je een goede band opbouwt met een stabij heb je een hond die moord en brand schreeuwt als er gevaar is, die jij uit de sloot moet redden als de kant te hoog is, die troost wil als iedereen eng doet en die op afstand staat te schelden als er iets aan de hand is.

Want jij bent de baas en je Stabij wil dus beschermd worden. Bazen kunnen alles, toch?

 

 

Een Wetter is enorm zelfredzaam. Maar je mag best op 'm letten, hoor. Dat doen ze ook op jou tenslotte.

 

Een Stabij moet jij als baas meestal zelf redden. Je moet vaak goed opletten, want geen sloot zo diep of je Stabij loopt erin! En als jij niet oplet, als baas, wie doet het dan?

 

Een Wetter leert erg makkelijk, maar is ook zelfstandig. Ze maken graag overal een feestje van. Maar als jij duidelijk aangeeft dat je het meent, luistert ie uitstekend. Want een Wetter wil boven alles dat jij blij bent met 'm, en daar doen ze alles voor.
Je moet het ras wel snappen en begrijpen dat je een Wetter niet breekt, maar lijmt, als je wat voor elkaar wilt krijgen.
Maar: wij zijn onze Wetters nog nooit kwijt geweest. Als je ze hebt, is dat voor altijd. En zoekraken, daar doen ze niet aan, ook al zie je ze niet. Ze vinden je altijd terug, en snel ook.

 

Een Stabij leert erg makkelijk, maar doet lang niet altijd wat je vraagt: als ie het onzinnig vindt en de buurvrouw is ook leuk, dan kun je wel even wachten.
Wij zijn onze Stabijs zo af en toe wel kwijt geweest: we hebben er wel gehad die achter wild aangingen en een halve dag wegbleven. En nee, dat was niet leuk.
Voordeel: ze weten altijd hoe ze thuis moeten komen.
Nadeel: er is verkeer in dit land. Dus als ze dan bij thuiskomst voor de poort blijken te zitten heb je er nog een hartverzakking bij.

 

Van Wetters wordt vaak gezegd dat ze een groot erf nodig hebben. Dat is niet helemaal waar: ze zijn graag buiten, maar willen ook gezelschap. Een tuin is voldoende: als ze maar contact kunnen houden met wat er in en om het huis gebeurt zijn ze daar mee tevreden.

Wetters zijn waaks maar niet blafferig. Ze melden het wel als ze iets niet vertrouwen, maar verder zijn ze over het algemeen rustig. Vreemd volk mag best het erf op als de baas er bij is. Als de baas er niet is, kom je niet makkelijk binnen. En niet makkelijk weer buiten ook.

Uiteraard hebben ze wel beweging nodig. Net als alle andere hondenrassen.

 

Van Stabijs wordt vaak gezegd dat het erfhonden zijn. Ze zijn erg levendig en alert, en in de stad of op andere plekken waar redelijk wat mensen langskomen kan dat erg lastig zijn: Stabijs slaan makkelijk aan. Ze kunnen ook behoorlijk fel zijn naar ongenode bezoekers. Dat zijn ze meestal ook als de baas er bij is, al zijn ze dan wel eerder stil.

 

Stabijs zijn graag buiten maar willen ook gezelschap. Ze bemoeien zich ook graag met de dingen die de baas doet.

Uiteraard hebben Stabijs ook beweging nodig. Net als alle andere hondenrassen.

 

Wetters kunnen zichzelf goed bezighouden: blaadje, grasje, dingetje... je snapt niet waar ze het zo druk mee heeft, maar als ze buiten zijn, zijn ze bezig. Ook al zien wij niet precies waarmee. Ja, blaadje dus, of grasje, torretje, dingetje…

Ze zijn best vlot erfvast, al is een hek altijd aan te raden.

 

Stabijs gaan meestal dingen doen, en die dingen zijn minder vaak op het eigen erf dan bij een wetter. Als ze gaan stropen doen ze dan meestal liever bij de buren, gek genoeg.
Stabijs zijn niet makkelijk erfvast en moeilijk erfvast te maken (want je moet ze dat leren, ook een Wetter moet het leren).

 

Wetters zijn koppig. Jazeker, dat zijn ze. Op een speciale manier, dat wel.

Ze maken af wat ze doen, op hun eigen tempo. Daar zien ze geen kwaad in, dat is hun aard.

Wat maken ze dan af? Alles.

 

Als er een apport moet binnenkomen zoeken ze desnoods een uur.

Als er een kind met ze speelt breken ze dat spel niet af.

Als ze alle speeltjes in hun mand willen hebben, willen ze daar best 20 keer voor heen en weer lopen.

Als ze ergens wat ruiken en je roept, ruiken ze door tot ze weten wat ze willen weten, en daarna komen ze meteen. Daar zien ze geen kwaad in. Zo is hun aard nu eenmaal. Het moest even af.

Koppig? Ja. Maar nooit op een negatieve manier, want ze willen niemand dwars zitten.

 

Stabijs zijn eigenwijs. Is dat zo? Ja, ze zijn eigenzinnig, want daar zijn ze op gefokt. Ze moesten zelf kunnen vinden wat ze moesten vinden, en dat doen ze nog steeds.


Ze hebben veel jachtpassie, en een uitstekende neus. En ze zijn uitermate zelfstandig.

Wie een Stabij heeft, heeft geduld en een lange adem nodig, want dat heeft die Stabij namelijk zelf ook.

 

Stabijs luisteren als ze er het nut van inzien, en het is aan de baas om ze dat aan hun verstand te brengen. Dat moet op een leuke en gezellige manier, want als het niet gezellig is, ziet een Stabij het nut al helemaal niet meer. En om het altijd gezellig te houden, dat is soms best lastig.

Niet simpel dus, wel leuk. En een uitdaging, absoluut!

 

Wetters zijn lomp.

Dat is helemaal waar, Wetters zijn vaak wild en onbehouwen in hun spel. Dat bedoelen ze niet kwaad, ze zijn nu eenmaal groot en fors gebouwd en ze kennen hun eigen kracht niet.

Met jonge dieren en kleine kinderen zijn ze over het algemeen wel erg voorzichtig, maar oudere kinderen en ook volwassen kunnen wel eens een blauwe plek oplopen.

 

 

Stabijs zijn voorzichtig.

Dat klopt niet helemaal. Stabijs kúnnen erg voorzichtig en geduldig zijn als ze bijvoorbeeld ongedierte vangen.

Maar over het algemeen is een Stabij gretig en onbesuisd.

Als ze spelen zijn ze vaak wild, en als ze een koekje pakken kijken ze vaak niet uit. Dat soort dingen moet ze echt geleerd worden, anders nemen ze zomaar een vingertopje mee. 

 

 

Wetters zijn enorm verdraagzaam. Ze vinden zo ongeveer alles goed van kinderen en zijn dol op alles wat jong is. Nadeel kan zijn dat je de hond vaak van het kind moet redden. Want een Wetter protesteert niet, ook niet als ze als klimpaal, looprek of aankleedpop worden gebruikt.

Enige ruimte is dus belangrijk, zodat de hond weg kan als het spel hem te lang duurt.


Wetters en kinderen moet je niet alleen laten natuurlijk. Dat geldt voor alle honden, dus ook voor Wetterhounen.

 

Stabijs zijn vriendelijk maar geven wel hun grenzen aan. Dat is terecht en het is dus zaak dat duidelijk te maken aan kinderen. Als een Stabij het echt zat is, zal hij proberen weg te komen.

En als dat niet lukt kan hij best een snauw geven.

Zorg dat het niet zover komt, want een Stabij in het nauw wil weg, en gelijk heeft ie.

 

Stabijs en kinderen moet je niet alleen laten natuurlijk. Dat geldt voor alle honden, dus ook voor Stabijs.

 

Voor een Wetter moet je wel enigszins laconiek zijn, en ze hebben een heel eigen gevoel voor humor. Soms racen ze eerst effe drie rondjes en voetballen ze met de voerbak. Als dat je ligt, wil je nooit meer anders.

 

Voor een Stabij moet je vooral geduld hebben, want ze zijn erg goed in hun baas bespelen. Ze doen minder hun best dan een Wetter en zijn opportunistischer dan Wetters zijn. En Stabijs kunnen erg goed gekke Henkie uithangen